ادله منکرین رقیه بنت الحسین علیه السلام
برای اثبات وجود رقیه بنت الحسین ع ادله ای ارائه شده که تماما سست و بی اساس می باشند. شهید مطهری رحمه الله علیه در یادداشتهای خود به تندی وجود رقیه بنت الحسین ع را انکار نموده و آنرا از تحریفات عاشورا دانسته است. نظر بیشتر محققین تاریخ نیز همین می باشد. اما ادله اثبات کنندگان بدین شرح است:
دلیل اول و دوم با جواب در پس قبلی ذکر شد
دلیل سوم: در ارشاد شیخ مفید برای امام حسین ع دو دختر با نام فاطمه و سکینه ذکر شده است که فاطمه نام دیگر حضرت رقیه می باشد.
جواب به دلیل سوم: مرحوم شیخ مفید در همان کتاب ارشاد مشخصات فاطمه و سکینه را تفصیلا ذکر کرده است و نوشته است که فاطمه متأهل بود و نام همسر او حسن مثنی بود و بعد از ماجرای کربلا در مدینه وفات نمود و..... آیا باز هم می توان رقیه سه ساله را بر چنین زن رشیده ای حمل نمود!!!
دلیل چهارم: در مقاتل آمده است که هنگامی که امام حسین ع بعد از وداع آخر به سمت دشمن می رفت، دختر بچه ای جلوی اسب را گرفت و مانع رفتن شد و او همان حضرت رقیه می باشد.
جواب دلیل چهارم: چنین داستان قطعا جعلی و ساختگی است و در هیچ یک از مقاتل کهن و منبع و اصیل چنین ماجرایی ذکر نشده است و شهید عالی مقام مرتضی مطهری نیز در حماسه حسینی این داستان را جعلی دانسته است.
دلیل پنجم: در مقاتل فراوانی نام حضرت رقیه و ماجرای خرابه شام ذکر شده است و وجود حضرت رقیه از مشهورات غیر قابل انکار می باشد.
جواب دلیل پنجم: اتفاقا آنچه در تاریخ موجود است برعکس این ادعا می باشد. اگر مقاتل معتبر و منبع مانند ارشاد شیخ مفید و مقاتل الطالبیین ابوالفرج اصفهانی و تاریخ طبری و روضة الواعظین ابن فتال نیشابوری و اعلام الوری طبرسی و مناقب ابن شهر آشوب و المنتظم سبط بن جوزی لهوف سید بن طاووس و.... را به دقت مطالعه نمایید خواهید دید که کوچکترین اثری از رقیه بنت الحسین در آنها به چشم نمی خورد و این ماجرای جعلی قرنها بعد از عاشورا سال 61 هجری ساخته شد و حتی علامه مجلسی که در قرن 12 می زیسته است در کتاب 110 جلدی بحار الانوار هیچ ذکری از رقیه بنت الحسین نکرده است و اولین کتابی که ماجرای خرابه شام و آوردن سر پدر را برای دختربچه ای حکایت کرده عماد الدین طبری متوفای قرن هشتم می باشد که از مامونی سنی آنرا نقل کرده است و غیر از او هیچ کس به این دستان ساختگی اعتنا نکرده و شیوع این داستان برای بعد از قرن دهم می باشد که توسط روضه خانها به شهرت رسید و کم کم قبر هم در آن نزدیکیها به عنوان یادبود ساخته شد تا به اینجا رسید.
ادامه دارد...